مهربان روستای من 000

روستایم کجاست؟

آرام خفته بر دل رشته کوه های زاگرس جنوبی در جنوبی ترین نقطه ی استان فارس تا چشم می بیند کوه است و سنگ است و خاک.زمین آن قدر خسیس است که اندک سبز و سبزی نمی نمایاند.شمال روستا زمین های کشاورزی و جنوب آن را کوه های سر به فلک کشیده زاگرس احاطه کرده است . از مشرق با روستای پنگرویه واز مغرب با روستای جمال آباد همسایه می باشد. 

چیزی در حدود ۱۰۰ کیلومتر تا خلیج همیشه نیلگون فارس فاصله دارد. ( شهرستان پارسیان هرمزگان)

آری ، آبادی کندر محمدی را می گویم . روستایی که  در ۲۵ کیلومتری شرق شهرستان لامرد موطن ۴۰۷ نفر از مردمی خونگرم ،مهربان و با صفاست .

شغل اهالی دهکده : کارمند ادارات دولتی و شرکت های خصوصی عسلویه و جزیره لاوان - شغل آزاد- کشورهای حاشیه ی خلیج فارس ( امارات متحده عربی- کویت - قطر)- کشاورزی ( فقط چند نفر)

عشق و محبت به اهل بیت (ع) در میان دلها موج می زند.و شاخصه مهم این روستا قرار گرفتن آرامگاه

مطهر سید حسین جعفری ملقب به سید شوکور می باشد . آرامگاه این سید بزرگوار ، زیارت گاه مردمان جنوبی است که از هر طرف و به خصوص بندر های اطراف، پنج شنبه و جمعه ها به زیارت می آیند.

به دلیل قرار گرفتن کشتارگاه بزرگ صنعتی لامرد در نزدیکی این روستا ، چندین واحد مرغ داری نیز در حاشیه ی شمالی روستا فعال می باشد.

باشگاه فرهنگی - ورزشی شاهین این روستا قدمتی بیست ساله دارد و بازیکنان فوتبالیست زیادی تحویل باشگاه های شهرستان داده است. 

بیش از ۳۵ نفر از اهالی دارای مدارک دانشگاهی ( ۴نفر فوق لیسانس) و به جز پیرمردان و پیرزنان روستا -که عده ی معدودی هستند- تمامی اهالی باسواد می باشند.

خداکند همیشه سرفراز و پایدار بمانی روستایم...

روستای من ... بوسه بر خاک پایت  ، استواریتت را می ستایم ومظلومیتت را دوست دارم...

 

یادواره 24 شهید محلات کهوردان و خندق به روایت تصویر( استان فارس - لامرد)

چند تصویر از مراسم رژه روز بسیج -  لامرد

و اما رژه موتوری

با آرزوی موفقیت برای تمامی دست اندرکاران این یادواره

آذر ماه ۱۳۸۸ - لامرد

یادواره 24 شهید محلات کهوردان و خندق به روایت تصویر( استان فارس - لامرد)

یادواره شهدا به روایت تصویر

بازدیدی یک ساعته از نمایشگاه

پسینگاه پنج شنبه ۵آذرماه ۱۳۸۸-لامرد

*****************************************

همه در جنب و جوش و تلاش بودند و جمعیت نسبتا خوبی دور و بر یادواره تو هوای خوش پاییزی لامرد قدم می زدند .من هم مشتاق بودم که سرکی به نمایشگاه بزنم ، آخه تو این جور یادواره هابیشترین بازدید از نمایشگاه میشه.

مادری داشت سنگ قبری رو با پارچه ای خیس که شاید با اشک چشماش خیس کرده بود ، تمیز می کرد.حتما جگر گوشه اش۰۰۰   ما فقط ۲۰ دقیقه وقت داشتیم ، چرا که قرار بود مراسم رژه برگزار بشه و اون وقت نمایشگاه تعطیل می شد هر چند دلیلی نداشت که نمایشگاه رو تعطیل کنند.خوب بگذریم. گوشه ای اون طرف تر عده ای مشغول کارهای دیگری بودند و هر کس در تلاش بود تا کارهای محوله رو به خوبی انجام بده .

اولین غرفه ای که رفتم ۰۰۰ خودتون ببینید

بدون شرح

 

بعد از آن به دیگر غرفه ها نیز سری زدم و به نظر من جالب تر از همه غرفه کلاس درس بودو غرفه نقاشی بچه ها ... چیزی که شاید آنها در محیطی جدید تجربه می کردند

ودر پایان مراسم رژه برگزار شد .

 

 

آب انبار (برکه ) ها، میراث اجدادمان

آب انبارها ، از قدیم الایام نقش حیاتی و به قولی نقش مرگ و زندگی در امور روزمره ی ما جنوبی ها داشته که امروزه متاسفانه مورد بی مهری واقع شده .

 

برکه ها یاد آور خاطرات خوش و ناخوش روستائیان ساده دل  و مورد تقدیس و احترام بوده . یادآور دسترنج روستائیان زحمتکش این خطه  و یاد آور تاول های دست ها یی است که فقط آب باران می توانست مرحم آن باشد. 

و ما با آن بسیار خاطره ها داریم و این قسمتی از زندگی ما ست که هرگز از صفحه ی دلمان پاک نخواهد شد .و امید داریم که دیگران نیز از این میراث گران بها به خوبی محافظت نموده و آن را ارج نهند .